EEN SLIMME MEID IS VOORBEREID

Misschien is dat het.

Dat ik mezelf nooit.

Als slim zie.

Ook niet als dom hoor.

Gewoon als Mary.

Ik bereid me nooit voor.

Niet bij proefwerken.

Spreekbeurten.

Tentamens.

Examens.

Een nieuwe school.

En later ook niet bij sollicitaties.

Proeftijden van 2 maanden.

En zelfs niet.

Bij een praatje houden.

Voor zo'n 100 collega's.

Gewoon gaan.

Gewoon doen.

En dat gaat altijd goed.

Enige probleem.

Sociale contacten.

Ik bereid me ook dan niet voor.

Niet op een nieuwe werkdag.

Verjaardagen.

Vakanties met schoonouders.

Gewoon gaan.

Gewoon doen.

Maar dat komt niet goed.

Ik kom er dan ter plekke achter.

(Voor de 100.000ste keer.)

Dat ik niet in de groep pas.

Dat begint langzaam maar zeker.

Een probleem te worden.

En dus.

Ga ik naar mijn coach.

Zij heeft de oplossing.

Die heet voorbereiding.

Waar ga je heen?

Wie kom je daar tegen?

Wat maakt het voor jou makkelijker?

En verdraaid.

Het werkt.

Tenzij ik in oud gedrag verval.

En me dus.

Niet.

Maar dan ook echt helemaal niet.

Voorbereid.

Dan denk ik naderhand.

Oh ja......