NIEUWE WOORDEN

Het is rond 1980.

Ik ben vrijwilligster in het COC. 

We hebben een aparte vrouwengroep. 

Een nieuwe vrijwilligster meldt zich aan. 

Veel vrouwen reageren afwijzend. 

Ik snap niet waarom. 

Ze is aardig en heeft goede ideeën.

Ze praat heel zacht. 

Als ze hoest hoor je een man. 

Maar ze is in alles een vrouw. 

We raken goed bevriend.

Het is een paar jaar later.

Een vriendin van een vriendin is op bezoek.

Ze vertelt me haar angsten.

Bloemen in het park worden messen.

Ze verlangt naar opname.

Zelfs naar de isoleer.

Ik luister en leer.

Het is rond 2003.

Ik ben vrijwilligster bij de Luisterlijn.

Er bellen soms mensen met zelfmoordgedachten.

Ik probeer ze niet om te praten.

Wat wel de richtlijn is.

Luister alleen.

Suïcide...

Transgenders...

Biseksuelen...

Psychoses...

Incest...

Borderline...

Dissociatie... 

Stemmen horen...

Altijd alleen nieuwe woorden in mijn woordenboek. 

Woorden waarover ik méér wil horen, lezen en zien.

Het is 2025.

Ik luister op Storytel naar een boek.

De ene hoofdpersoon, een soort Hans Klok, heeft Asperger.

De andere, een politievrouw, heeft smetvrees.

De man ziet en hoort al haar 'vreemde' opvattingen.

Ze geeft mensen met moeite een hand.

Teveel bacteriën.

Als ze het wél doet.

Voor haar werk.

Komt het flesje ontsmettingsmiddel meteen daarna.

Ze drinkt nooit uit een kopje.

Zonder het eerst met een servetje te reinigen.

Sommige dingen koopt ze groot in.

Als ze een slipje heeft gebruikt.

Gooit ze het weg.

Hij kijkt en luistert.

Ik herken het.