TOEN HET UWV NOG FUNCTIONEERDE

In 2009 kom ik voor het eerst in 38 jaar langdurig zonder werk te zitten.

Er is een financiële crisis.

Gevolg: geen vast contract.

Niet bij het uitzendbureau.

Niet bij het bedrijf dat me inhuurt.

Ook al zijn ze al bijna drie jaar tevreden.

De twee jaar WW vliegen om.

Ik volg een verplichte cursus solliciteren en laat me testen op ondernemerschap.

Het eerste levert me geen nieuwe inzichten op, het tweede wel.

Ik scoor op alle vlakken goed of bovengemiddeld.

Toch wordt het me sterk afgeraden om ZZP-ster te worden.

Ik ben er volgens mijn jobcoach bij het UWV niet geschikt voor.

Waarom niet wordt wel uitgelegd.

Maar ik schenk er verder geen aandacht aan.

Van de WW kom ik in de WIA terecht en daarna in de IVA.

Van tijdelijk arbeidsongeschikt naar voor altijd.

Ik besluit om daar aan te gaan werken.

Aan mezelf te gaan werken dus.

Ben immers pas 56 en niet van plan om tot mijn 65e thuis te blijven.

Het loopt anders.

Het enige werk wordt vrijwilligerswerk.

En langzaam maar heel zeker.

Word ik er dolblij van.

Geen collega's meer!