MIJN TAAL-ENT

Ik houd van humor. 

Die van mijn vader vind ik geweldig. 

Hij heeft maar een paar klassen lagere school en toch maakt hij schitterende woordgrapjes,

Veel later, als hij Alzheimer heeft, maakt hij die nog steeds.

In de klas ben ik de enige die opstellen schrijven leuk vindt. 

Het is verplicht eerst 'in het klad' te schrijven en het het dan netjes en verbeterd over te schrijven. 

Dat lukt me nooit.

Mijn klad is altijd helemaal anders dan de nette versie.

Andere titel. 

Andere inhoud. 

En allebei in één keer helemaal goed. 

Niemand komt daar ooit achter. 

Het klad wordt verfrommeld. 

Weggegooid. 

Het nette opstel mag ik voorlezen. 

Mijn klasgenootjes vragen er altijd om. 

Ze genieten en vergeten heel even hoe raar ze me vinden.