Posts

BUIKGEVOEL

Afbeelding
Voorbereiden of juist niet? Het grootste deel van mijn leven. Heb ik me nooit, Echt nooit. Voorbereid. Niet op een ontmoeting. Niet op een examen. Meestal ging het goed. Tot een paar jaar geleden. Toen heb ik. Samen met mijn af en toe coach. Zonder specialisme in autisme. Zes intensieve gesprekken gevoerd. Waarom kon ik wél uren doorbrengen. Met iemand met een verstandelijke beperking. Oppervlakkig. Zonder vast te lopen. Terwijl ik. Nog geen kwartier samen kon zijn. Met een ander iemand. Die niet de diepte in kon of wilde gaan. Sindsdien. Bereid ik me vaak voor. Op de prikkels in de supermarkt. Op een fotoshoot. Op small talk. Maar deze week. Ga ik naar het theater. Zonder echt te weten. Wat ik ga zien. Ik zit op de eerste rij. Lach hard. Als ik een grap hoor. Ook als de grap hard is. En Limburg zoekt. Naar wat sociaal wenselijk. Politiek correct is. De laatste paar jaar. Heb ik tientallen voorstellingen gezien. En niet 1 viel er tegen. Mijn enige leidraad. Mijn buikgevoel. Luisteren n...

GEEN ZICHT OP OVERZICHT

Afbeelding
A I. Ik speel er mee. Wijlen. Mijn kat Sjors, Is. Het perfecte model. Ik wil. Een foto van hem. Inlijsten. Het eerste lijstje. En de eerste foto. Zijn. Helemaal mijn smaak. Alleen. Eh. Passen ze niet. Bij elkaar. Zie ik dagen later. Zwarte rand lijstje. Donkere foto Sjors. Het is. Dat ik weet. Wat ik zie. Maar anders.... Het tweede lijstje. Is zilverkleurig. En groot genoeg. Voor twee vergrotingen. Pas als ook dat er. Dagen staat. Zie ik, Wat ik al voelde. Toen ik, Het neerzette. Twee foto's. Is er een teveel. Maar wat. Dan wel? Het duurt. Al met al. Weken. Voordat ik. Ben. Waar ik. Wil zijn, En Sjors is. Waar ik, Hem wil hebben. Op de salontafel. Met zijn alter ego Kraai. Kraai komt uit het boek Verdriet is het ding met veren van Max Porter.

DE WEG IS WEG

Afbeelding
Het gebeurt. Niet vaak. Bijna nooit. Dat ik. Nog niet. Half.  Binnen. Ben. En. Al. Begin. Te. Bloggen. Maar nu heb ik even helemaal geen zin in leestekens en moet de frustratie er in één keer helemaal uit! Ik woon graag in Zuid Limburg en wil echt nooit, maar dan ook nooit, meer terug naar de Randstad. Maar zouden die Zachte G-ers nou echt nooit overleggen welke wegen er tegelijkertijd KUNNEN worden afgesloten???????? Volgens mij niet want ik maak al 22 jaar exact hetzelfde mee:  De borden staan NA de rotonde of staan er gewoon helemaal niet... Als je Landgraaf ingeeft word je naar Kerkrade geleid en nu loopt Landgraaf, geloof ik, wel op een paar punten over in Kerkrade en/of andersom maar,,,,, niet alleen ik maar ook Google Maps draait compleet door... Nu is het bijkomende probleem dat ik Afantasie heb en dus niet kan beelddenken. Ik weet het, ik weet het. Ze kunnen niet met elke stoornis rekening houden. Maar. Dit? En. Je. Ziet. Het. Al. Ik. Ben. Alweer. Wat. Rustiger.

REORGANISATIE

Afbeelding
Ik houd van systemen, Bedenk ze zelf. Maar dan. Betekent. Een nieuw systeem. Dat ik dingen. Moet gaan samenvoegen. En. Tja. Dat is een probleem. Want het nieuwe systeem. Is wel beter. Maar ook anders. Zucht. Vol goede moed. Begon ik gisteren. Aan nieuwe ordners. Voor mijn herinneringen. Foto's. Schrijfsels. Diploma's. Gezin. Familie. Scholen. Werk. Toekomst. Na anderhalve dag. Reorganiseren. Heb ik het nu. Zoals ik wil. Op 1 plek. In plaats van. Daar iets. En daar iets. Dit. Kwam ik ook tegen. Het verklaart veel. Al kostte het me. Op mijn werk. Gelukkig, Geen anderhalve dag. In 2007. Werkte ik al. Een jaar of 30. Als directiesecretaresse. Ik haalde het diploma. Op mijn sloffen. Ging twee keer. Naar de NCOI. Eén keer. Om te kijken. Hoe dat ging. En. Eén keer. Om examen te doen. Waarom niet vaker? Ach. Ik en groepen. Gaat nooit goed.

VERANDERING VAN KAPPER DOET ZWETEN

Afbeelding
Het is 18.00 uur. Ik lig al in bed. Doodmoe. Waarvan? Eh.... Nieuwe kapper. Wat? Andere kapper. Wat verder nog? Niks. Alleen, Nieuwe kapper. Ik ga er rustig heen. Laat me rustig knippen. Betaal rustig. Ga rustig de zaak uit. En dan. Gebeurt het. Dat heb ik. Mijn leven lang al. Meestal is het ontzettend. Handig. Eerst rustig iets doen. Een spreekbeurt, Examen. Sollicitatiegesprek. Praatje voor 80 collega's. En dan. Als het achter de rug is. BAM!!!!!!!! Weg rust. Welkom uitputting. Nou ja. Ik vind het. Nog steeds. Beter. Dan. Andersom.

ALLEEN MAAR NIET EENZAAM (vrij naar Koningin Wilhelmina)

Afbeelding
Afgelopen maandag. Werd ik geïnterviewd.  Door de Nederlandse Vereniging voor Autisme. Bewust kiezen voor (veel) alleen zijn. Ik ben veel alleen. Sinds ik geen relatie meer heb. En dat bevalt me uitstekend. Ik heb drie echte vriendinnen. Twee exen. Die ik 45 en 24 jaar ken.  En een ex-collega. Die ik een jaar of 27 ken. Andere sociale contacten. Kosten me veel teveel energie.  Ik moet me dan méér aanpassen. Dan goed voor me is. Nu ik alweer een jaar of wat alleen woon. Kies ik daar steeds minder vaak voor. Bijna nooit. Dat levert me. Mijn maximale innerlijke rust op. Mis ik dan niets? Mis ik dan niemand? Tuurlijk wel. Mijn broertje. Mijn vader. Ben ik dan niet eenzaam? Nee. Ik heb weer net zoals vroeger. In mijn vroege jeugd. En puberjaren. Heel veel rust in mezelf. Als ik maar doe. Wat ik wil doen, Fotograferen. Mijn vrijwilligerswerk. Levert me mooie ontmoetingen op. Meestal kort. Altijd krachtig. Muziek luisteren. Van Gershwin tot Therion. Maakt me blij. Lezen/luisterb...

DE DAG VAN STRAKS EN TOEN

Afbeelding
De 11e van de 11e. Voor de Limburgers. Het begin van de carnavalstijd. Iets dat ik wel leuk vind. Om te fotograferen. Desnoods in mijn tijgerpak. Als de camera er tussen zit. Heb ik weinig last van overprikkeling. Ik blijf. Ook na 21 jaar.  'De Hollander in Limburg'.  Hoe werd ik dat? 11-11-2001 was de dag. Dat ik even. Heen en weer. Tussen Den Haag, En Zuid Limburg reed. Om Monique te zien. We kregen een relatie. Trouwden. Scheidden. En zijn nu elkaars soulmate. 11-11-2016 was de dag. Vóór Franks uitvaart. Mijn enige, unieke broer. Die altijd echt was. Altijd zichzelf was. Monique is dat ook. Ik ben dat ook. En er dolblij mee.